Πριν περίπου ένα χρόνο,συζητούσα με φίλους, για την προσπάθεια του
συστήματος να βρει "νέα" κ "άφθαρτα" πρόσωπα να στελεχώσουν τη "μεγάλη
δημοκρατική" και τη "μεγάλη φιλελεύθερη" παράταξη, χωρίς όμως να του
πολυβγαίνει, παρα μόνο να κερδίζει χρόνο. Είχα διατυπώσει τότε την
άποψη, πως με τη σταδιακή λουμπενοποίηση των συνειδήσεων, ενός όλο κ
περισσότερο εξαθλιωμένου και πολιτικοοικονομικά αναλφάβητου πληθυσμού
(που φέρνει στο προσκήνιο αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις κ πρόσωπα),
δε θα ξαφνιαστώ αν δω το σύστημα να προωθεί μέχρι και τον "γραφικό
πλην τίμιο" και εκ των ιδρυτικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, Βασίλη Λεβέντη.
Τελευταία διαπιστώνω πως τα σατυρικά βίντεο για τον εν λόγω κύριο έχουν αρχίσει να αντικαθίστανται από άλλα που αποδεικνύουν την τιμιότητα και διορατικότητά του. Σήμερα μάλιστα έμαθα πως έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους δημόσια πρόσωπα που δηλώνουν πως θα τον στηρίξουν.
Δε θεωρώ φυσικά πως ο Λεβέντης προορίζεται να παίξει κάποιον πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας, όμως μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αυτός κ άλλοι που πιθανόν να εμφανιστούν στο μέλλον, με τέτοιον τρόπο, είτε για να ανακόπτουν ψήφους από άλλες δυνάμεις, είτε, ίσως κάποτε, για να χρησιμοποιούνται ως κυβερνητικές "τσόντες" προς τα αριστερά ή τα δεξιά, είτε στο να καθηλώνουν συνειδήσεις που απεμπλέκονται από κομματικά δίπολα, στο δίπολο "λαμόγιο-τίμιος'' χωρίς περαιτέρω πολιτική και οικονομική εμβάθυνση και ριζοσπαστικοποίηση, με το σκεπτικό: "τους είδαμε και τους μη γραφικούς αυτός τουλάχιστον είναι τίμιος" ή "Γιατί ο Άδωνις γραφικός δεν είναι; ο άλλος τουλάχιστον δε μου έκοψε τα φάρμακα".
Αν πράγματι δούμε να επιβεβαιώνεται ένα τέτοιο φαινόμενο, ίσως θα πρέπει να ξανασκεφτούμε, εάν όλοι αυτοί οι "γραφικοί" ή "ψωνισμένοι'' που βρίσκουν χρηματοδότηση για να κατεβαίνουν σε κάθε κοστοβόρα εκλογική μάχη, μόνο και μόνο για να κάνουν "την πλάκα" τους ή το "ψώνιο" τους, αν πράγματι κάνουν μόνο την πλάκα τους.
Τελευταία διαπιστώνω πως τα σατυρικά βίντεο για τον εν λόγω κύριο έχουν αρχίσει να αντικαθίστανται από άλλα που αποδεικνύουν την τιμιότητα και διορατικότητά του. Σήμερα μάλιστα έμαθα πως έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους δημόσια πρόσωπα που δηλώνουν πως θα τον στηρίξουν.
Δε θεωρώ φυσικά πως ο Λεβέντης προορίζεται να παίξει κάποιον πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας, όμως μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αυτός κ άλλοι που πιθανόν να εμφανιστούν στο μέλλον, με τέτοιον τρόπο, είτε για να ανακόπτουν ψήφους από άλλες δυνάμεις, είτε, ίσως κάποτε, για να χρησιμοποιούνται ως κυβερνητικές "τσόντες" προς τα αριστερά ή τα δεξιά, είτε στο να καθηλώνουν συνειδήσεις που απεμπλέκονται από κομματικά δίπολα, στο δίπολο "λαμόγιο-τίμιος'' χωρίς περαιτέρω πολιτική και οικονομική εμβάθυνση και ριζοσπαστικοποίηση, με το σκεπτικό: "τους είδαμε και τους μη γραφικούς αυτός τουλάχιστον είναι τίμιος" ή "Γιατί ο Άδωνις γραφικός δεν είναι; ο άλλος τουλάχιστον δε μου έκοψε τα φάρμακα".
Αν πράγματι δούμε να επιβεβαιώνεται ένα τέτοιο φαινόμενο, ίσως θα πρέπει να ξανασκεφτούμε, εάν όλοι αυτοί οι "γραφικοί" ή "ψωνισμένοι'' που βρίσκουν χρηματοδότηση για να κατεβαίνουν σε κάθε κοστοβόρα εκλογική μάχη, μόνο και μόνο για να κάνουν "την πλάκα" τους ή το "ψώνιο" τους, αν πράγματι κάνουν μόνο την πλάκα τους.
Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λεβέντης υπάρχει 25 χρόνια στο κουρμπέτι και οι απόψεις του ειναι σταθερές και απαράλλαχτες. Ψάξου λοιπόν λιγάκι γιατί από τις 26 Γενάρη, όσοι έχετε επεδνύσει τις ελπίδες σας σε νεοαπατεώνες του λεφτά υπάρχουν. δεξιούς ελιτιστές και πολιτικάντηδες καιροσκόπους, θα κλάψετε με μαύρο δάκρυ.
Και μάντεψε:
O Λεβέντης θα είναι ακόμα εκεί. Είτε σας αρέσει, είτε όχι.
Προφανώς δεν μέμφομαι τον Λεβέντη ως πρόσωπο, προφανώς δεν έχεις καταλάβει πως δεν ανήκω στους "επενδυτές' ελπίδων, προφανώς δεν έχεις ιδέα τι διάβασες (αν και μη βουλωμένο), προφανώς το οτι εμφανίζονται σχόλια υπερ Λεβέντη σε οποιδήποτε κείμενο μικρής ή μεγάλης επιρροής αποδεικνύει τα λεγόμενα μου και την ύπαρξη ενός μηχανισμού δυσανάλογου της δυναμική του (εκτός αν το περιβάλλον του προέδρου έχει απεριόριστο ελεύθερο χρόνο).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μάντεψε:
Να! κι αν είναι εκεί ο Λεβέντης κι ο κάθε Λεβέντης, να! κι αν δεν είναι. Το πρωί, όπως κάθε πρωί, θα πάω στη δουλειά μου (όσο έχω) και θα παλέψω για άλλη μια μέρα σχετικά αξιοπρεπούς επιβίωσης. Είτε μου αρέσει, είτε όχι.